Nederlands
Gamereactor
reviews
Assassin's Creed Odyssey

Assassin's Creed Odyssey

Ubisoft is terug met een gigantisch Grieks avontuur.

HQ
HQ

De Assassin's Creed-franchise heeft door jaren heen de nodige veranderingen gekend, maar afgelopen jaar zorgde Assassin's Creed Origins zonder twijfel voor de grootste verandering in de reeks sinds het begin. Assassin's Creed Odyssey volgt hetzelfde pad door meer nieuwe elementen toe te voegen die de game nog verder laten afwenden van de 'stealthy' actie-adventure gameplay. Er is nog wel stealth en het is ook nog een avontuur, maar het algehele pakket betreft een openwereld actie-rpg en om eerlijk te zijn is dat een verandering die we met open armen ontvangen.

Assassin's Creed Odyssey stapt verder terug de tijd in dan ooit tevoren, nog voordat Bayek de broederschap stichtte. Dat betekent echter ook dat de game in sommige opzichten meer inzicht geeft op het overkoepelende folklore van de eerste beschaving. Trouwe fans zullen dan ook, ondanks de opvallende wending, niet alleen geïntrigeerd zijn door de historische setting (die voortreffelijk is), maar ook het verhaal rondom de eerste beschaving. Er zijn drie belangrijke lijnen die door het verhaal lopen, maar deze zijn met elkaar verweven en creëren een verhalend tapijtwerk dat verrassend goed werkt - zelfs als is de game qua content, personages en schaal van de spelwereld gigantisch.

Assassin's Creed Odyssey
Dit is een ad:
Assassin's Creed OdysseyAssassin's Creed OdysseyAssassin's Creed Odyssey

Net als Assassin's Creed Origins is het allereest een verhaal over familie: een Griekse tragedie als het ware. Als tweede is het een verhaal over het uitschakelen van diegene die verantwoordelijk zijn voor de tragedie (de cult) en meer te leren over de eerste beschaving (dit komt halverwege de game om de hoek kijken). Dat laatste is echt waar de hedendaagse secties over gaan, maar net als in Origins zijn deze spaarzaam en kort. Zoals je verwacht van de reeks biedt het een combinatie van serieuze aangelegenheden, meer luchthartige dingen en enkele familie-intriges waar de schrijvers van Goede Tijden, Slechte Tijden jaloers op zouden zijn. Voor ons draait het allemaal op de personages en er waren er veel waarvan we hebben genoten deze te leren kennen in Odyssey.

De belangrijkste nieuwe innovatie zijn spelerkeuzes en niet alleen maar via gesprekken, maar ook door je acties. Het begint met de keuze tussen de hoofdpersonages Alexios en Kassandra, broer en zus. Diegene waarmee je speelt wordt de oudere broer of zus in het verhaal. Keuzes hebben vaak later gevolgen. Zo is er bijvoorbeeld een cult-quest waar je kunt kiezen om iemand te sparen, maar alleen als je eerder gekozen hebt een doelwit in het privé te vermoorden dan er een publiek spektakel van te maken. Keuzes geven aan kleur aan de dialogen bij belangrijke personages. De keuze om met de Goden te spreken of het najagen van een meer pragmatische hedendaagse aanpak vormt ook wie Alexios of Kassandra op hun pad treffen. Als je voor geweld kiest in de belangrijke scènes heeft dit uiteindelijk ook invloed op het verhaal. Dit is kan enorm subtiel zijn, maar algeheel gezien werkt dit prima en is het iets waarvan lastig is voor te stellen dit niet te zien bij toekomstige Assassin's Creed-titels.

Assassin's Creed Odyssey
Dit is een ad:
Assassin's Creed OdysseyAssassin's Creed Odyssey

Wellicht ons minst favoriete onderdeel van Origins, die alleen in gescripte gedeeltes voorkwamen, zijn de zeegevechten. Gezien de geografische ligging van Griekenland is het vanzelfsprekend dat er meer actie zou zijn op de zee, maar in Odyssey is dit allemaal verbonden aan één openwereld (vergelijkbaar met Black Flag). Hoewel het leeuwendeel van de game zich op het Griekse vasteland en de omliggende eilanden afspeelt, moet het gezegd worden dat de schipgevechten vermakelijk zijn en goed ontworpen. Het hele systeem om je schip (de Adastre) te upgraden en nieuwe bemanningsleden te werven voegt diepgang toe. Vaak heb je gasten op het schip die je bijpraten over je volgende missie en dan heb je ook altijd nog Barnabas. Nadat je hem vroegtijdig in de game hebt gered heeft hij je het kapiteinschap gegeven en houdt hij er van om alles over je avonturen aan land te horen.

Het vechten lijkt op het eerste gezicht wellicht erg vergelijkbaar me Origins, maar het toevoegen van vaardigheden (die je onderverdeeld aan je actieknoppen) en het verwijderen van het schild (een vreemde keuze voor een game over een verstoten Spartaan) maakt het totaal anders - vooral als je een handjevol uren verder in de game geraakt. Je bent enorm krachtig in rechtstreekse gevechten dankzij je vaardigheden en de mogelijkheid om jezelf te genezen verandert echt de manier waarop je vijanden aanpakt. Ontwijken en pareren vervangen het blokkeren en zorgen voor meer agressieve gevechten en de aanvallende vaardigheden spelen hier op in. We waarderen ook dat je op ieder moment vaardigheidspunten kunt herverdelen (voor een paar drachme), wat betekent dat je voor een specifieke ontmoeting jezelf kunt aanpassen of simpelweg je personage kunt richtten op meer vaardigheden in een bepaalde 'skill tree' (Hunter, Assassin, Warrior). De meeste spelers zullen waarschijnlijk een praktische combinatie van passieve en actieve vaardigheden combineren, maar vaardigheidspunten kunnen verwisselen voor vaardigheden die je nooit gebruikt is altijd handig.

Assassin's Creed OdysseyAssassin's Creed OdysseyAssassin's Creed OdysseyAssassin's Creed Odyssey

Iets dat ons wist te verbazen is dat het upgraden van je wapens veel prijziger is geworden. Het voelde in Assassin's Creeds Origins fantastisch om simpelweg door het uitgeven van je munten je favoriete wapens zonder problemen kon 'levelen'. In Assassin's Creed Odyssey zijn munten niet genoeg en vereist het levelen van je uitrusting ook meer andere materialen (belachelijke hoeveelheden daarvan). Hierdoor wissel je waarschijnlijk veel vaker van uitrusting om op het juiste level te blijven. Iets wat hier gelukkig bij helpt is de optie om wapens te ingraveren (ook gedaan bij de wapensmid), waardoor je een specifieke bonus kunt geven aan ieder wapen: zij het krachtigere bepantsering, meer schade of beter vergif. Dit zorgt voor iets meer aanpassingsopties bij je wapens en vermindert de noodzaak om bepaalde te blijven levelen. Nog steeds haalt deze nieuwe economie enige vrijheid bij de speler weg en het uitgeven van 400 hout (de waarde van een redelijk groot bos) om een boog te upgraden voelt gewoon belachelijk.

Assassin's Creed OdysseyAssassin's Creed Odyssey

Assassin's Creed kent een problematische geschiedenis dat voorgaande games uitgebracht werden die nog niet helemaal af waren. Assassin's Creed: Unity is het schoolvoorbeeld van een titel waarbij 2 of 3 maanden extra geen overbodige luxe was geweest. Hoewel Assassin's Creed Origins een enorm stap in de goede richting wist te zetten, is Assassin's Creed Odyssey niet zo goed afgewerkt als zijn voorganger. Er is niets dat de game verpest, zoals je Unity, maar is een overvloed van kleine problemen: oppoppende 'textures'; momenten waarop de game kort bevriest als je per paard door bepaalde gebieden hobbelt; enkele dialogen waarbij verkeerde zinnen worden gebruikt die niet passen bij de keuzes die je hebt gemaakt; af en toe een zwevend paard en bizar gedrag van computergestuurde personages (dat zat ook al in Origins). De laadtijden op de PlayStation 4 Pro, waarop we de game hebben gespeeld, waren ook behoorlijk lang. Dat is natuurlijk te begrijpen voor de enorme openwereld, maar niet voor alle tussenfilmpjes. Soms duurt het zelfs enkele seconden om de wereldkaart te laden. Dit is een van die gevallen waarbij we adviseren om nog even te wachten voor de eerste paar patches en dan de game te spelen. Zoals gezegd verpest het de game niet, maar zijn er genoeg kleinere frustraties die toch invloed hebben op de algehele ervaring.

Het eeuwenoude Griekenland is een schitterende plek. De geografische diversiteit, de olijfgaarden, de bergpartijen, de eilanden, de zee, de groten, de stranden en de grasvlakten: het ziet er allemaal fantastisch uit. De grandeur die Egypte in Origins wist te bieden zijn piramides en uitgestrekte woestijnen is verloren, maar de enorme standbeelden van de Goden en de vele tempels maken dit enigszins goed. De game biedt twee gamemodi: Guided en Exploration. Die laatstgenoemde werkt net als Origins, waarbij je de wereldkaart moet gebruiken om locaties te vinden en je adelaar (Ikaros) om te omgeving te verkennen. De Guided-modus werkt net als de oudere Assassin's Creed-games en vertelt je precies waar je heen moet gaan. Hetzelfde verschil als je in het echt zelf op een kaart kijkt of Google Maps gebruikt.

Assassin's Creed Odyssey
Assassin's Creed OdysseyAssassin's Creed OdysseyAssassin's Creed Odyssey

De Peloponnesische Oorlog is in volle gang in 431 voor Christus en dit biedt een systeem waarin je kunt helpen de factie die een bepaalde regio in bezet heeft te verdedigen of te verslaan. Hiervoor moet je in principe enkele taken om de regio te destabiliseren voltooien: vermoord een aantal soldaten, plunder een schatkist, verbrand enkele bevoorrading en versla de leider. Dit activeert op zijn beurt een Conquest Battle, een gloednieuw element in de franchise, waarin je een slagveld betreedt samen met enkele andere soldaten en het opneemt tegen vijandelijke soldaten, kapiteins en dergelijke om te winnen. Dit werkt prima en past bij het bestaan en spelen van een huurling. Het voelt echter niet echt als Assassin's Creed en dit grotendeels optionele gedeelte van de game is niet iets waar we evenveel van hebben genoten als de rest.

Afgezien van enkele verhalende hoofdmissies is dit, zoals gezegd, volledig optioneel. Het doel is ook niet om de oorlog voor een van de kanten te winnen, maar om meer de weten te komen over het lot van je familie en het uitschakelen van de cult. Mocht je echter wel genieten van dit gedeelte dan is het goed om te weten dat er de nodige beloningen (uitrusting en ervaringspunten) mee verdiend kunnen worden.

Assassin's Creed Odyssey
Assassin's Creed OdysseyAssassin's Creed OdysseyAssassin's Creed Odyssey

De beste momenten in Assassin's Creed Odyssey waren vooral te danken dankzij de nieuwe vertakkende verhalen. Op het eiland Mykonos moeste we het op nemen tegen een Spartaanse officier doordat we met zijn geliefde het bed in waren gedoken en weigerden op zijn manier de Athenen aan te vallen. We hadden ook zijn tactiek kunnen gebruiken of er voor de kiezen om niet met zijn geliefde de lakens te delen. In een andere zijmissie maakten we onbedoeld de moeder dood van iemand die ons een quest moest geven en sliepen we met zijn vader. We hoeven te zeggen dat hij daar niet al te blij mee was. Andere keren weer hebben we hele kampen uitgemoord, waardoor er een heel hoog prijskaartje op ons hoofd kwam en we vanuit allerlei kanten bestookt werden door huurlingen - zacht uitgedrukt een pittige ervaring.

Het is al weer even geleden sinds we ons hebben bijgelezen in de Griekse geschiedenis en mythologie, maar Assassin's Creed Odyssey heeft die interesse zeker weer aangewakkerd. Het is lastig om een plek in de geschiedenis voor te stellen waar er zoveel ontwikkeling plaatsvond op het gebied van medicijnen, politiek, filosofie en de samenleving - allemaal op een plek. Dat is wellicht de grootste les van Odyssey en hoewel het er niet in slaagt te tippen aan de hoge lat die Origins heeft neergelegd, weet het nog steeds op sommige vlakken uit te blinken. Het is duidelijk dat Ubisoft probeert een meer systematische Assassin's Creed te bouwen: een waar er nog veel meer te doen is na het hoofdverhaal en het bereiken van level 50.

HQ
08 Gamereactor Netherlands
8 / 10
+
Gigantische en gevarieerde wereld om te verkennen; keuze is een belangrijke toevoeging aan de AC-formule; briljante tijdperiode voor een game; bouwt verder op de fundering van Origins; enkele enorm memorabele personages.
-
Mist dezelfde afwerking als Origins; wapenupgrades kosten te veel; tempels zijn teleurstellend; waadt voor sommige spelers wellicht te ver af van de AC-formule.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen