Nederlands
Gamereactor
reviews
The Division 2

The Division 2

Het langverwachte vervolg verbetert het origineel zonder twijfel en een paar hobbels houdt het niet tegen.

HQ
HQ

Ubisoft heeft naar de feedback geluisterd die het kreeg na de launch van de originele The Division en heeft de maanden daarna besteed om een al geweldige game te verbeteren. Waarom zou je deze zodoende niet blijven verfijnen en content toevoegen, in plaats van het maken van een vervolg? Dat is simpel: Tom Clancy's The Division 2 heeft enkele gigantische verbeteringen die simpelweg niet mogelijk waren geweest in het origineel en het resultaat is een van de beste 'loot-shooters' van dit moment.

Dat is een flinke statement die in het eerste half uur van The Division 2 misschien moeilijk is om te geloven, aangezien het verhaal en de personages een vrij saai begin bieden. Het zou lastig zijn om uit te leggen waarom we op een bepaalde missie waren of zelfs de naam van een personage onthouden die ons slechts twee minuten na het kijken we een van de overdreven dramatische tussenfilmpjes instructies heeft gegeven. The Division 2 draait volledig om het bevrijden van Washington D.C., maar het verhaal voelt gedwongen en de personages proberen dit goed te praten met een "geen bullshit"-houding, die The Expendables in vergelijking laat lijken op Shakespeare. Gelukkig maakt dat weinig uit, aangezien gameplay koning is in The Division 2.

Ga de tekortkomingen van The Division even na in je hoofd en bereidt je voor om de meeste daarvan weg te strepen terwijl we een reeks van verbeteringen en veranderingen in The Division 2 bespreken. Laten we beginnen met de spelwereld. Manhattan was en is nog steeds erg indrukwekkend met diens imponerende wolkenkrabbers en gevoel van schaal, maar Washington D.C. doet er nog een schepje bovenop. Het maakt niet uit waar je voet zet in de Amerikaanse hoofdstad, want alle hoeken en gaten zijn gevuld met interessante details die de stad echt en levend laten aanvoelen.

Dit is een ad:

Alsof het eindeloze aanbod van historische herkenningspunten en museums in Washington nog niet genoeg was, de verwoeste omgevingen van de wereld hebben meestal vreemde schoonheid of bekonkelende details die verbeelding overtoeren laat draaien terwijl je het verhaal dat de omgeving vertelt probeert te verwerken. Wat is er met het kleine meisje gebeurt die een tekening van haar familie heeft gemaakt toen ze plotseling het huis moest verlaten en geen tijd had om haar knuffel uit bed mee te nemen? Hoe is die vrachtwagen in die supermarkt terechtgekomen? Sommige van deze vragen worden tot op zekere hoogte beantwoord via opnames of de fascinerende 'still frames', Echos genoemd, terwijl andere aan je verbeelding worden overgelaten. Iets laten zien zonder uitleg, werkt vaak erg goed in deze gevallen. De spelwereld voelt hierdoor echt aan en dit gevoel van realisme wordt ook weerspiegelt in de gevechten.

Herinner je nog die vervelende vijanden die in het origineel kogelvrije jassen aan leken te hebben? Die zijn grotendeels verdwenen in The Division 2. Zowel jij als je vijanden zijn dit keer veel dodelijker. Ja, de sterkste vijanden eisen dat je een paar extra magazijnen op ze leeg schiet, maar het voelt veel realistischer als ze een soort van bommenpak dragen en je verschillende stukken van de bepantsering er af moeten schieten om kwetsbare gedeeltes bloot te leggen. Dit, in combinatie wapens die echt verschillend aanvoelen en een brede variatie van aanpasbare gadgets, maakt ieder gevecht een sensatie en je krijgt kippenvel als je dingen doet zoals het afschieten van een zelfmoordterrorist met de allerlaatste kogel in je magazijn en vervolgens toekijkt hoe de bijhorende ontploffingen hun nabije handlangers verpulvert. Deze gevechten voelen fris aan dankzij een grote variatie aan vijandsoorten, vooral doordat de dynamische wereld een of twee trucjes achter de hand heeft om het nog interessanter te maken. Misschien komt er een andere vijandelijke factie ten tonele, waardoor jij en je oorspronkelijk vijand niet alleen met meer rekening moeten houden, maar je ook je moet aanpassen aan de tactiek van de nieuwe vijanden. Tel daarbij een weersysteem en dag- en nachtcyclus op waardoor je in heftige regenbuien, dikke mist, enorm zonnige dagen of tijdens een bliksemstorm vecht, en je kunt er zeker van zijn dat geen enkel gevecht hetzelfde is.

The Division 2The Division 2

Het enige probleem is dat het leeuwendeel van de game bestaat uit gevechten. Vrijwel alles wat je doet vereist dat je van A naar B gaat, daar iets doet en dan vecht je tegen hordes aan vijanden. Het is niet zo erg zoals in veel andere games in het genre, aangezien The Division 2 puzzelachtige stukjes bevat, waarin je een manier moet vinden om gesloten deuren te openen of in gebouwen te komen door slim gebruik te maken van de omgeving. Het is echter geen titel voor spelers die op iedere hoek van de straat zoeken naar gevarieerde gameplay. Voor ons was dat echt een noemenswaardig probleem, omdat we dol waren op de balans tussen het gevechten en tussendoor uitvoeren van een enkele hersenbreker.

Dit is een ad:

Dit geldt zelfs na meer dan veertig uur in de game. Een van de reden daarvoor is hoe de wereld verandert aan de hand van je acties. Ubisoft-games staan bekend voor het lenen van verschillende gameplaymechanismes en The Division 2 heeft het escalatiesysteem van Far Cry: New Dawn op meerdere manieren verbeterd. Het uitroeien van vijanden op een van de vele Control Pints die verspreid zijn over de stad geeft de controle hiervan aan je vrienden. Hiermee krijg je niet alleen maar een nieuw 'respawn-' of 'fast travel'-punt, maar zorgt ook voor vriendelijke patrouilles in het district die je helpen als je tegenstanders tegenkomt. Het is ook de moeite deze zo nu en dan te bezoeken, want door deze hulpmiddelen te geven krijg je veel ervaringspunten en anderen handige dingen. Een belonende 'gameplay loop' is in een game als deze van levensbelang en The Division 2 stelt niet teleur.

HQ

Ieder wapen en stukje uitrusting heeft een schijnbaar oneindig aanbod aan 'perks' en attributen om uit te kiezen, wat betekent dat iedere 'lootdrop' ons hart iets sneller laat kloppen. Het is ook de moeite om gewoon in de stad rond te lopen en willekeurige gevechten, 'loot'-containers of een van de vele verschillende zijactiviteiten op te zoeken. Vrijwel alles dat je doet geeft je op een of andere manier een beloning. Zij het met ervaringspunten, loot, in-game valuta, cosmetische voorwerpen, 'crafting'-recepten of SHD-punten om je perks mee te upgraden. We hebben zelden meer dan tien minuten rondgelopen zonder dat iets onze aandacht wist te trekken en ons beloonde met een leuke ervaring en/of enerverende uitrusting, zelfs in de 'endgame'.

Dat komt doordat Ubisoft niet overdreef toen het zei dat de endgame een essentieel onderdeel zou uitmaken van The Division 2. Toen we voorafgaand aan de launch met gamedirector Mathias Karlson spraken zei hij dat de Black Tusk-factie voor de endgame werd bewaard, omdat deze voor wat extra pit zou zorgen en dat is zeker het geval. Deze ervaren factie biedt, net als de andere facties, unieke uitdagingen met hun specifieke tactieken en gadgets. Je moet het plotseling tegen vijandelijke drones, robothonden en zeer professionele soldaten opnemen. We dachten dat overnemen van Control Points en andere belangrijke gebieden door deze factie, de ervaring ietwat zou verpesten door ons te dwingen dingen opnieuw te spelen waar we in de 'campaign' uren aan hebben besteed, maar de ontwikkelaar is er in geslaagd om alles fris aan te laten voelen dankzij enkele vernuftige keuzes. De zogeheten Invaded Missions hebben nieuwe doelen en dwingen je om van tactiek te veranderen door de nieuwe vijandne, terwijl de drie Specialisation-klassen en nieuwe wapens je zelfs nog meer opties geven waardoor het bijna als een totaal nieuw game aanvoelt.

In feite valt er wat voor te zeggen dat The Division 2 eigenlijk bestaat uit verschillende games. Je hebt de campaign en de endgame, maar laten we niet de PvP Dark Zones vergeten. We hebben al een volledige preview gewijd aan onze positieve gedachten over deze dodelijke slagvelden, dus we houden het hier kort. Het neutraliseren van het 'level' van uitrusting zorgt voor een veel betere ervaring, maar de meeste van ons worden nog steeds van de kaart geveegd door een team als we in ons eentje voet zetten in gebieden waar de beste 'loot' van de game is te vinden. Dat is echter de moeite, omdat je niet per se de uitrusting uit de Dark Zone moet meenemen als je deze vindt. We konden enkele keren zelfs al direct aan de slag met enkele 'high-end' uitrusting, waardoor verstoppertje spelen met booswichtige of verloochende 'agents' een reële optie is.

The Division 2The Division 2

Dan zijn er de Conflict-modi: Skirmish en Domination. Deze zijn nog steeds niet waar wij naar op zoek zijn in een game als deze, maar we kunnen waarderen dat ze veel van jullie uren lang vermaken dankzij hoe fantastisch de wapens aanvoelen en de voortdurende actie en het gevoel van progressie. Deze modi laten je de stad verlaten voor enkele nieuwe locaties, maar moeten zeggen dat het onzekere en sfeervolle Washington D.C. onze voorkeur geniet.

Om het even te hebben over de minder fantastische elementen van The Division 2; laten we het duidelijk maken dat de game niet zonder gebreken is. Games met complexe, gedeelde spelwerelden hebben altijd geworsteld met verschillende technische problemen en dat is hier niet anders. Hoewel de game verrassend stabiel is, zijn we vijanden tegengekomen die niet geraakt konden worden door onze kogels en ging ons personage opeens plotseling dood na geraakt te worden; twee enorm frustrerende dingen als het gebeurt. Dan is er nog dat onze vaardigheden plotseling gereset worden nadat ze geactiveerd zijn, wat vaak lijdt tot een hachelijke situatie (Ubisoft heeft aangegeven dat de serverupdate gisteren dit minder vaak moet laten voorkomen en de komende patch dit volledig moet verhelpen). Tel daarbij nog enkele server 'crashes', dichte hekken waardoor je een missie opnieuw moet spelen en enkele audioproblemen op, en je hebt het perfecte voorbeeld van de druppel die de emmer bijna deed overlopen.

Toch, zoals je wellicht al had opgemaakt uit onze eerste alinea, verdwijnen die druppels enkele seconden nadat ze gebeuren in de zon. The Division 2 heeft vrijwel ieder aspect van het origineel verbetert en de game is zowel visueel als qua gameplay adembenemend. Washington D.C. is prachtig en divers; tegelijkertijd gevuld met verschillende dingen om te doen, die je allemaal op een of andere manier belonen: van de proloog tot de vele uren in de endgame na de aftiteling. Massive's online-rpg heeft een weinig memorabel verhaal, enkele technische hobbels en gameplay die nog steeds een beetje repetitief aanvoelt, ondanks dat het meer variatie biedt dan de meest vergelijkbare titels. Deze fouten doen echter weinig af aan het feit dat The Division 2 een van de, al niet de beste, looter-shooter is sinds jaren.

HQ
The Division 2The Division 2The Division 2
09 Gamereactor Netherlands
9 / 10
+
Prachtige en levende wereld; wapens voelen fantastisch; fijne variatie aan vijanden; erg belonend loot-systeem.
-
Een saai verhaal; ietwat repetitieve gameplay; een paar technische hobbels.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen