Nederlands
Gamereactor
previews
Thimbleweed Park

Thimbleweed Park hands-on

De bedenkers van Monkey Island en Maniac Mansion komen met een nieuw avontuur.

HQ
HQ

Thimbleweed lijkt een sublieme terugkeer van Ron Gilbert en de LucasArts-titels uit het verleden. De old-school feeling is opzettelijk en dit pixelart avontuur speelt zich ook af in 1987. Dat is hetzelfde jaar dat Maniac Mansion werd uitgebracht en de game refereert overduidelijk naar de titel met zijn verlaten villa in een klein dorpje dat wordt bewoond door gekke mensen. In dit opzicht krijgen fans van Ron Gilbert en Gary Winnick exact wat ze willen.

Het avontuur draait om vijf personages waartussen je moet wisselen om puzzels op te lossen. In een vroege scene treffen we bijvoorbeeld twee FBI-agenten, Angela Ray en haar jongere metgezel Reyes, die een foto nemen van een vermoorde man als bewijsmateriaal. Ze doen dit met een Polaroid-camera, maar natuurlijk ontbreekt het fotorolletje. Gelukkig heeft een van de agenten het rolletje en de andere de camera. Enkele simpele "pick up" en "use" commando's later en de foto is genomen; de bijdehante opmerkingen erbij zijn gratis. Fans zullen wellicht in eerste instantie verrast zijn dat de game fatsoenlijke (en voortreffelijk geacteerde) stemmen bevat. De geschreven teksten zijn gelukkig ook aanwezig, iets waar nostalgische fans blij mee zullen zijn.

Thimbleweed ParkThimbleweed Park
Dit is een ad:

De game beweegt zich in een langzaam tempo van scène tot scène. Alhoewel het kader old-school aanvoelt is het glashelder dat de technologie erachter hedendaags is. De real-time belichting, de complexe bewegingsparallax, loepzuivere 1080p pixel graphics en de volledig ingesproken voice-acting tonen dit overduidelijk. De samenstelling van het parallaxing (waarbij de positie van een voorwerp ten opzichte van een ander voorwerp en de achtergrond varieert als het vanuit verschillende posities bekeken wordt) is verrassend uitgebreid, met meer dan elf lagen die tegelijkertijd bewegen en voor subtiele belichtingseffecten zorgen. Ron Gilbert vertelt ons dat hij Thimbleweed Park expres wilde laten lijken op een productie uit 1987, alleen dan gemoderniseerd. Het is evident dat de game de simplistische artstijl gebruikt als een vorm van camouflage, daar er achter de scherm veel meer plaatsvindt.

Iedere scène is een kunststuk dat verkend kan worden voor hints en elementen die gebruikt kunnen worden. Dit leidt zondermeer tot enkele hilarische resultaten. Lachen is een garantie. De game bevat twee modi. In casual mode zijn veel puzzels makkelijker gemaakt en hoeven deze soms maar gedeeltelijk opgelost te worden. Als je op casual speelt dan hoef je bijvoorbeeld geen inkt te vinden om Delores een aanvraagformulier uit te printen voor haar baan als videogameprogrammeur, je kan direct verder spelen. In de normal mode moet je de inkt wel hebben over ver te kunnen. Ron Gilbert heeft de casual mode toegevoegd om spelers met minder tijd of vaardigheden een vermakelijke ervaring te bieden zonder de puzzels helemaal over te slaan.

Het verhaal draait om een mysterieuze moord en kan vanuit de verschillende perspectieven van vijf personages beleefd worden. De game bevat subtiele veranderingen afhankelijk van het personage waarmee je speelt, maar het verhaal blijft grotendeels onveranderd. De personages kruizen meerdere keren elkaars pad en helpen elkaar, wat ook subtiele veranderingen kan opleveren. Vanuit het perspectief van de constant vloekende clown, Ransome, verloopt het verhaal bijvoorbeeld anders door de personages die gekozen worden en de keuzes die je maakt. Aan het begin van de game belooft de game dat er geen verkeerde keuzes en doodlopende wegen zijn, al zou dit natuurlijk ook gewoon een grap kunnen zijn...

Thimbleweed ParkThimbleweed Park
Dit is een ad:

Thimbleweed Park is een prachtig avontuur dat speelt als een klassieke point-and-click-adventure: bestuurt met een muis, een muiscursus en enkele old-school commando's. De gameplay voelt echter vernieuwd. Zo is de besturing verfijnd en kun je je snel door scènes bewegen. Het duistere satirische verhaal is ook een stap vooruit. Fans kunnen rekenen op ontelbare verwijzingen die hun terugnemen naar hun jeugd. Er zijn Billy Idol-poster, grappig cameo's van bekende figuren, en ruimtewezens als publiek tijdens een circusvoorstelling; precies de type humor die je verwacht van een game van Ron Gilbert. Het telefoonboek in de game geeft je de mogelijkheid om naar duizenden berichten te luisteren die crowdfunding backers hebben achter gelaat op hun virtuele antwoordmachine, en voor altijd zijn vertegenwoordigd in de game. De bibliotheek bevat zo ook fictioneel werk gemaakt door fans.

We zullen niet meer details en grappen verklappen, daar iedereen die zelf zou moeten ontdekken in de game. Thimbleweed Park verschijnt binnenkort op pc, Mac, Linux en Xbox One. Na drie maanden verschijnt er ook een PlayStation 4-versie. Een Switch-versie is ook nog mogelijk (Ron Gilbert is in gesprek met Nintendo). Android en iOS-versies verschijnen later dit jaar, waardoor old-school adventurefans vrijwel op ieder platform kunnen genieten van het bizarre avontuur.

HQ